Het verhaal van Sint Jeroen
In 847 landt de priester Jeroen, van Ierse of Schotse afkomst, aan de Hollandse kust. Vandaar reist hij door naar de bisschopszetel Utrecht. De bisschop van Utrecht stuurt hem rond 850 naar Noordwijk. Jeroen sticht in 851 een parochie en onder zijn leiding bouwen de bewoners een eenvoudige kerk. Priester Jeroen geniet maar kort van zijn nieuwe parochie. In de negende eeuw teisteren de Vikingen, afkomstig uit Scandinavië, regelmatig de Hollandse kust. Zij zijn de schrik van de kustbewoners en zeker van de priesters en monniken, die, vaak in het bezit van kostbaarheden, niet veel goeds van de heidense piraten te verwachten hebben. In het jaar 856 landen Deense Vikingen bij Noordwijk en nemen priester Jeroen gevangen. Ze trachten hem te dwingen het christelijk geloof te verloochenen en als Jeroen weigert wordt hij na marteling onthoofd. Priester Jeroen wordt heilig verklaard en gaat voortaan door het leven als Sint Jeroen.
Voor meer informatie over dit onderwerp zie
2.4 De marteldood van priester Jeroen (pag. 30)
Helemaal rechts: Sint Jeroen van Noordwijk. De valk symboliseert zijn adellijke afkomst, het zwaard verwijst naar zijn marteldood.
Priester Jeroen van Noordwijk, afgebeeld op
een negentiende eeuwse prent, vlak voor zijn executie door de Vikingen op het Martelveld.
Priester Jeroen, vlak voor zijn onhoofding door de Vikingen. In werkelijkheid is in geen enkele overlevering sprake van onthoofding. Dat verhaalelement wordt pas in het begin van de veertiende eeuw aan zijn levensbeschrijving toegevoegd.
Het zogenaamde Jeroenspoortje aan de Sint Jeroenskroft, een zijpad van de Sint Jeroensweg. Dit poortje geeft toegang tot het Martelveld op het landgoed Calorama, waar volgens de overlevering Sint Jeroen door Vikingen is gedood.
Als in 1892 de katholieke bedevaarten of Sint Jeroensprocessies worden hervat, eindigen deze doorgaans op het Martelveld, inmiddels een met bomen omzoomd grasveld op het landgoed Calorama.
